hiç

hiç

anne ben iyi değilim.

tuttuğum her şey elimde kaldı

gecem günümden uzun sürüyor

küçücük yastıklara sığdırdığın kızına bir oda dar geliyor

anne omuzlarım ağrıyor.

aynalara bakamıyorum gözlerim beni bile tanımıyor

en ufak ses içime dokunuyor

kulaklarımda bir uğultu var gitmek bilmiyor

anne midem bulanıyor.

bir öğün yesem diğerlerinin yüzüne bakmıyorum

ellerim daha çok titriyor artık

yorgunluğum geçmiyor

uykuya sığınmak çoktandır yetmiyor

anne anlatamadığım bir sıkıntı var.

adını koyamıyorum ki sana açayım

bilsen benden çok üzülürsün

kendi kendime yetişemiyorum ben, yetemiyorum.

öğret bana

anne bir hayat nasıl yaşanır?

ne olur öğret bana

ben bilmiyorum.

meryem betül şahin