42

42

sudan korkan balık ve çırılçıplaklık.

bir oltanın ucunu kurtuluş sanmışlıkla başladı şarkı

kendi içinde kalabalık, mesela dönüp bakmayınca

suskunluğundan şikayetçi, gün ağarırken kara perdeleri çekti

kimseyi tanımamanın getirdiği aydınlık,

ve kendini dahi tanımamanın getirdiği yalnızlık.

aynı fanusta, aynı okyanusta

gidecek yeri yok, kaçacak yeri çok

bir avuç yeme bel bağlamak, savunmasızca yem olmak

onu yaşamak, onda hatta

ondan korkmak.

unutmak da, sanılanın aksine, zormuş bir hayli

hani bana o gece söylediğin gibi,

benim anlamakta geç kaldığım gibi.

yaşamın bir korkular bütünü olduğunu,

ve bütün korkuların yaşamı sinsice baltaladığını

yani bütün bunların bir zincirle bağlı olduğunu,

ve anahtarını daha doğmadan senden aldıklarını

çırpınmanın faydasız kalacağını çünkü işin içinden çıkılmayacağını,

bazı yolların aşılmayacağını ve hiçbir mumun sonsuza kadar yanmayacağını, 

söylediğin gibi.

geç kaldığım gibi.

ne fanusta, ne okyanusta.

meryem betül şahin